Авыл бит ул,матур сихри Дөнья,
Юл тузанын йотып көтү ага,
Койма буендагы кечерткәннең.
Катык тугып ашларын ашадык,
Кадер-хөрмәтем күп үзенә!
Әче әрем,сиңа рәхмәтем зур,
Чана тартып иртән тауга киттек,
Сине эчеп,кышкы төн үткәч!
Авылым өстендә сөлге сыман,
Торбалардан чыккан күк төтен.
Ташлап китмәң-диеп,тигәнәгем,
Дөнья, Тигәнәге генә ни тора!
Озатканда китмә,калчы!-диеп,
Табут белән түгел, җәяү кайт-дип,
Пышылдыйлар озатып калганда.
Әрекмән яфрагы җилкән кебек,
Читтә яшәп,төшләрдә булса да,
Искә алыйк Туган җирләрне!